ตัวอย่าง คำประพันธ์ที่แสดงให้เห็นลักษณะอาการของตัวละครเมื่อเสียใจ หรือผิดหวัง

                                  ฯ๑๐คำฯ

    (ร่าย)เมื่อนั้น                     โฉมยงองค์ระเด่นจินตะหรา
    ค้อนให้ไม่แลดูสารา             กัลยาคั่งแค้นแน่นใจ
    แล้วว่าอนิจจาความรัก          พึ่งประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล
    ตั้งแต่จะเชี่ยวเป็นเกลียวไป   ที่ไหนเลยจะไหลคืนมา
    สตรีใดในพิภพจบแดน           ไม่มีใครได้แค้นเหมือนอกข้า
    ด้วยใฝ่รักให้เกินพักตรา         จะมีแต่เวทนาเป็นเนืองนิตย์
    โอ้ว่าน่าเสียดายตัวนัก           เพราะเชื่อลิ้นหลงรักจึงช้ำจิต
    จะออกชื่อฦาชั่วไปทั่วทิศ      เมื่อพลั้งคิดผิดแล้วจะโทษใคร
    เสียแรงหวังฝังฝากชีวี          พระจะมีเมตตาก็หาไม่