โรคเรื้อน    

ชื่อโรค  โรคเรื้อน Leprosy

อยู่ในกลุ่มโรคประเภท  ระบบห่อหุ้มร่างกาย

สาเหตุ  เกิดจากแบคทีเรียที่มีชื่อว่า ไมโคแบคทีเรียมเลเพร  เชื่อว่าติดต่อโดย การสัมผัสทางผิวหนัง  หรือสูดเข้าทางเดินหายใจ โรคนี้

          ติดต่อกันได้ยาก จะต้องอยู่ใกล้ชิดกับผู้ป่วย

อาการ  ผิวหนังจะเป็นวงขาว หรือสีจาง ขอบไม่ชัดเจน ผิวหนังในบริเวณนี้จะมีขนร่วง และเหงื่อออกน้อยกว่าปกติ แต่ยังไม่ค่อยรู้สึกชา

          และเส้นประสาทเป็นปกติ มักจะพบที่หลัง ก้น แขน และขา

วิธีรักษา  หากสงสัย เช่น พบวงด่างขาว ซึ่งเข็มแทงไม่เจ็บหรือมีผื่นหรือตุ่มขึ้นที่ใบหน้า ใบหูสองข้าง หรือส่วนอื่น ๆ ซึ่งเป็นเรื้อรังหรือใช้

            ยาทาเป็นเดือน ๆ แล้วยังไม่ดีขึ้น ก็ควรส่งไปตรวจที่โรงพยาบาล หรือศูนย์โรคเรื้อนเขต เพื่อวินิจฉัยโดยทำการขูดผิวหนังใส่บน

            แผ่นกระจกใส และย้อมด้วยสีแอซิดฟาสต์ (acid fast stain) เช่นเดียวกับการตรวจเชื้อวัณโรค ถ้าเป็นชนิดเลโพรมาตัส และ

            ชนิดก้ำกึ่ง มักจะพบเชื้อโรคเรื้อน นอกจากนี้ อาจทำการผ่าตัดเอาชิ้นเนื้อของผิวหนัง และเส้นประสาทที่บวมโตไปตรวจ ด้วย

            กล้องจุลทรรศน์เรียกว่า การตรวจชื้นเนื้อ (biospy)หรืออาจทำการทดสอบทางผิวหนัง เรียกว่า การทดสอบเลโพรมิน

            (Lepromin test) ซึ่งจะให้ผลบวกในผู้ป่วยชนิดทูเบอร์คูลอยด์ และให้ผลลบในผู้ป่วยชนิดเลโพรมาตัส

วิธีป้องกันหรือปฏิบัติตน 1. อย่าอยู่ใกล้ชิดหรือคลุกคลีกับผู้ป่วยระยะติดต่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีเด็กอยู่ในบ้านเดียวกับผู้ป่วย ควรแยก

                                เด็กออกต่างหาก อย่าให้อยู่ใกล้ชิดกับผู้ป่วย จนพ้นระยะติดโรค (ตรวจไม่พบเชื้อบนผิวหนังของผู้ป่วย)

                             2. อย่าใช้เสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว และของใช้ร่วมกับผู้ป่วย

                             3. หมั่นตรวจดูอาการทางผิวหนังของสมาชิกทุกคนในครอครัวของผู้ป่วย ถ้ามีอาการน่าสงสัยควรรีบไปตรวจที่

                                โรงพยาบาลศูนย์โรคเรื้อนเขต

สะท้อนความคิด      ผู้ป่วยโรคเรื้อน ได้รับความทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วย ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นโรคเรื้อน หรือเพียงถูกสงสัยว่าเป็นโรคเรื้อน

                         ก็จะถูกสังคมรังเกียจ เนื่องจากคนส่วนใหญ่มักนึกถึงความพิการน่าเกลียด น่ากลัว ของผู้ป่วยโรคเรื้อนในสมัยก่อนที่มี

                         ความพิการรุนแรง ซึ่งความจริงแล้ว ผู้ป่วยที่รักษาหายแล้ว ถึงแม้มีความพิการ ก็จะไม่แพร่โรคให้ผู้อื่นอีกต่อไป

สาเหตุที่สนใจ   เพราะมีญาติเคยเป็นโรคนี้ และ โรคนี้สามารถทำให้คนที่เป็นนั้นพิการได้ จึงอยากศึกษาเพื่อหาวิธีป้องกัน

แหล่งอ้างอิง     http://nonthaburi.moph.go.th/cyber/disinfo/cai/leprosy/know.htm

                    http://dpc9.ddc.moph.go.th/napha9/oiinfect/lebpro.html

                    http://www.followhissteps.com/web_health/leprosy.html

                    http://www.thailabonline.com/sec41lepro.htm