ประวัติความเป็นมาของสุนัขพันธุ์ชิสุ

แหล่งที่มา http://women.sanook.com/app/isanook/resize/415x415/45759_006.jpg

          ชิสุเป็นสุนัขพันธุ์เล็กมีขนสวยงามน่ารัก คนที่มีโอกาสได้สัมผัสสุนัขพันธุ์นี้แล้วมักอยากจะหามาเลี้ยงเป็นของตัวเอง แม้ในประเทศที่มีเนื้อที่สร้างบ้านจำกัด ชิสุก็มีโอกาสเข้าไปเป็นสมาชิกส่วนหนึ่งของครอบครัวเสมอ ตามคอนโด หรืออพาร์ตเม้นท์ก็ไม่เว้น ในบ้านเราเองชิสุเป็นสุนัขพันธุ์หนึ่งที่ได้รับความนิยมอย่างสูงในปัจจุบัน และเป็นอีกพันธุ์หนึ่งที่มีผู้ส่งเข้าประกวดมากที่สุด ในสุนัขกลุ่มทอย
 บรรพบุรุษของชิสุค่อนข้างจะไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่นักแต่ก็อาจเป็นไปได้ว่าชิสุมีต้นกำเนิดจากทิเบต เนื่องจากตามประวัติศาสตร์ของชาวทิเบตถือว่าสิงโตเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ ตามความเชื่อทางศาสนา พระชาวทิเบต จึงได้ผสมสุนัขพันธุ์เล็กขึ้นมาให้มีลักษณะคล้ายคลึงกับสิงโต ชิสุ (ซึ่งแปลว่าสิงโต) จึงได้ชื่อว่าเป็นสุนัขที่เก่าแก่ และตัวเล็กที่สุดในบรรดาสุนัขศักดิ์สิทธิ์ และมีลักษณะบางอย่างคล้ายกับสุนัขพันธุ์อื่นๆ ของชาวทิเบต
          สำหรับประเทศจีนตามประวัติศาสตร์อันยาวนานและรุ่งโรจน์นั้น การเพาะพันธุ์สุนัขสิงโต ที่มีขนาดเล็ก เป็นงานอดิเรกที่โปรดปรานของชาวราชสำนัก โดยเฉพาะพระนางชูสีไทเฮา ก่อนปี ค.ศ.๑๖๒๔ มีหลักฐานยืนยันว่าสุนัขขนาดเล็กถูกส่งจากประเทศมอลต้า ตุรกี กรีซ และเปอร์เซีย เพื่อเป็นของขวัญให้กับจักรพรรดิจีน และสุนัขสิงโตจากทิเบต (ซึ่งชิสุอาจสืบเชื้อสายมาจากพันธุ์นี้) ที่ได้เข้ามาในประเทศจีนในสมัยราชวงศ์ชิง ซึ่งพระทิเบตถวายเป็นเครื่องบรรณาการแก่ราชสำนักจีน ชาวจีนได้ทำการผสมข้ามสายพันธุ์ระหว่างสุนัขทิเบตกับสุนัขที่ได้มาจากยุโรปรวมทั้งได้ผสมข้ามสาบพันธุ์กับสุนัขพันธุ์ปั๊กและปักกิ่ง
          การที่เรามีสายพันธุ์ชิสุที่เรารู้จักกันในปัจจุบันนี้นั้น ต้องยกให้เป็นความดีของพระนางชูสีไทเฮาที่พยายามจะรักษาสายพันธุ์นี้ไว้ ซึ่งคอกสุนัขปั๊ก ปักกิ่ง และชิสุของพระนางชูสีไทเฮาเป็นที่รู้จักและมีชื่อเสียงทั่วโลก และถึงแม้ว่าพระนางจะดูแลเอาใจใส่สุนัขในคอกเป็นอย่างดีในตลอดช่วงเวลาที่พระนางมีชีวิตอยู่ แต่ก็ยังถูกลักลอบ นำออกไปโดยขันฑีราชสำนัก ( เนื่องจากมีสุนัขจำนวนมากเป็นร้อยตัวและประชาชนยังไม่มีสิทธิ์ที่จะเลี้ยง เพราะผู้ที่เลี้ยงได้ต้องเป็นผู้ที่อยู่ในวังเท่านั้น ) ซึ่งขันฑีได้แอบ ผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์เพื่อต้องการลดขนาดของสุนัขให้เล็กลงและให้ได้มาร์คกิ้งที่ต้องการ หลังจากพระนางชูสีไทเฮาสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. ๑๙๐๘ สุนัขก็ค่อยๆกระจัดกระจายหายไป การผสมพันธุ์ก็เป็นไปแบบตามอำเภอใจ แต่ก็ยังคงผสมพันธุ์เพื่อรักษาสายพันธุ์ไว้อยู่ และหลังจากที่มีการปฏิวัติคอมมิวนิสต์ สุนัขในพระราชวังก็สูญพันธุ์ไปเนื่องจากมีการทำลายล้างพระราชวัง

แหล่งที่มา http://pirun.ku.ac.th/~b4709058/page1.html