หมาป่าเป่าปี่

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.brinkster.net/isoppu/nekosusu/nesuminosusu01.jpg

ในวันหนึ่ง..ขณะที่ฝูงแกะกำลังหากินกันอยู่ที่ในกลางท้องทุ่งใกล้ป่าใหญ่แห่งหนึ่งนั้น ก็เกิดได้มีลูกแกะตัวหนึ่ง เดินพลัดหลง ทางและแตกฝูงออกมา ลูกแกะตัวนั้นเดินหลงเข้าไปใกล้ชายป่า และก็พอดีกับตอนนั้นได้มีหมาป่าตัวหนึ่งออกมาจากในป่า เมื่อมันมองไปและได้เห็นลูกแกะ ที่เดินหลงจากฝูง ออกมาตัวเดียวอย่างนั้นเข้า...

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.brinkster.net/isoppu/fuie_okami/fuieokami02.jpg

มันให้เป็นดีใจยิ่งนักที่อยู่ ๆ ก็มีลาภปากอันโอชะเดินมาให้มันกินอย่างง่าย ๆ
" เหอ ๆๆ นั่น มันลูกแกะหลงทางออกมาจากฝูงนี่ แหม..ช่างน่ากินเสียจริง..เหอ ๆๆ อย่างนี้ก็หวานคอแร้งเราน่ะสิ " มันว่า แล้วก็ย่างสามขุม ตรงเข้าไปหมายจะจับและขย้ำกินให้หายหิว ลูกแกะเมื่อเห็นเช่นนั้น มันให้เป็น ตกใจกลัวเป็นอย่างมาก มันคิดว่าจะวิ่งหนีหรือ ตัวมันเล็กเพียงแค่นี้ย่อมจะหนีไม่ทันอย่างแน่นอน ดังนั้นมันจึงได้แต่นั่งตัวสั่นและพยายามใช้ความคิดเพื่อช่วยเหลือตัวของมันเอง

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.brinkster.net/isoppu/fuie_okami/fuieokami03.jpg

และแล้ว...มันได้ร้องบอกกับหมาป่าไปว่า " อย่าเพิ่งจับข้ากินตอนนี้เลยท่าน เพราะข้าเพิ่งจะกินหญ้า เข้าไปใหม่ๆ เมื่อสักครู่นี้เอง ยังไม่ย่อย และกลายเป็นเนื้ออร่อย ๆ อย่างที่ท่านชอบกินหรอก เอาอย่างนี้ไหม จริงหรือไม่ ? ข่าวเล่าลือแพร่ สะพัดไปทั่วท้องทุ่งว่า ท่านนั้นเป่าปี่ได้ไพเราะจับใจ ข้าอยากจะขอความกรุณาจากท่าน ให้ท่านช่วยเป่าปี่ให้ ข้าฟังสักครั้งก่อนตายด้วยเถิด ข้าจะได้เต้นรำเพื่อออกกำลังกายให้หญ้าที่อยู่ในท้องของข้านี้มันจะได้ย่อยเร็ว ๆ และกลายเป็น เนื้ออร่อย ๆ ให้ท่านกินสมใจไง ข้าไม่อยากให้ท่านผิดหวังนะเนี่ย ” เมื่อโดนชมว่าเก่งเข้าอย่างนั้น เจ้าหมาป่าหยุดใช้ความคิด ก่อนที่มันจะตอบว่า “ อ๋อ..ได้ซิ เจ้า แกะน้อยก่อนที่เจ้าจะตายเพราะโดนข้ากินเจ้าจะได้ฟัง เพลงปี่อันไพเราะจับใจของข้าแน่นอน”

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.brinkster.net/isoppu/fuie_okami/fuieokami04.jpg

แล้วมันก็หยิบปี่คู่ชีพของมันออกมา แล้วเป่าให้ลูกแกะตัวนั้นฟังทันที
" ปี้ จา ระ...ปี้ จา ระ..." มันพยายามเป่าปี่ให้เข้าทำนองและดังที่สุดเท่าที่มันจะทำได้เพื่อให้ลูกแกะเต้น และอย่างที่ว่านั่นแหละเนื้อจะได้อร่อย ๆ มันเชื่อจริง ๆ เสียด้วยสิ... ส่วนลูกแพะนั้นก็พยายามเต้นให้เข้า กับจังหวะ ของเสียงปี่ที่มันเป่าเสียด้วย " โอ้ ๆๆ เก่งมากท่านหมาป่า เก่งจริง ๆ เป่าอีก เป่าดัง ๆ ให้ดังขึ้นไปอีกสิท่าน นี่เนื้อของเรากำลัง เริ่มจะอร่อยขึ้นมา เรื่อย ๆ แล้วนะ ดังอีกดังขี้นไปอีกสิท่าน " เจ้าหมาป่าเริ่มเมามันกับการเป่าปี่เสียแล้ว มันรวบรวมพลัง อย่างเต็มที่แล้วตั้งหน้าตั้งตาเป่าจนสุดเสียงเลยทีเดียวเชียว " ปี้ จา ระ...ปี้ จา ระ...ปี้ จา ระ...ปี้ จา ระ...ปู้ ๆๆๆ"

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.brinkster.net/isoppu/fuie_okami/fuieokami05.jpg

เสียงปี่ดังระงมสนั่นลั่นออกไปจนทั่วทั้งทุ่งกว้าง แล้วจะเป็นยังไง..คนเลี้ยงแกะและสุนัขล่าเนื้อที่กำลังเดินตามหาลูกแกะ ตัวที่พลัดหลงออกมาจากฝูงอยู่นั้น ก็เป็นอันได้ยิน" เอ๊ะ นั่นมันเสียงปี่นี่ ! ใครมาเป่าปี่แถว ๆ นี้นะ" ครั้นเมื่อเขา กับสุนัขล่าเนื้อวิ่งตามเสียงปี่มาอย่างเร็วรี่ ก็ได้เห็นว่ามีหมาป่ากำลังยืนเป่าปี่อยู่ โดยมีลูกแกะที่แตกฝูงออกมา ของเขากำลังเต้นรำอยู่ตรงหน้าหมาป่าเข้าอย่างนั้น เขาตกใจจึงรีบตะโกนออกไปด้วยเสียงอันดังว่า " โอ๊ะ.. อ้ายหมาป่า หยุดนะ! ..นั่นมันลูกแกะของข้าว๋อย เร็วพวกเอ็งไล่ตามกัดมันเลย เร็ว!" ว่าแล้วเขาก็หันมาออกคำสั่ง ให้สุนัขล่าเนื้อ ของเขาให้รีบไปกัดเจ้าหมาป่าทันที

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.brinkster.net/isoppu/fuie_okami/fuieokami06.jpg

สุนัขล่าเนื้อเมื่อได้รับคำสั่งก็เห่าเสียงดัง และออกวิ่งเพื่อไล่กวดหมาป่าทันที ก่อนที่เจ้าหมาป่าจะ ต้องสวมวิญญานนักวิ่ง ด้วยความจำเป็นไปเสียแล้วนั้น มันก็ได้พูดกับลูกแกะหัวดีตัวนั้นว่า “เจ้าแกะน้อย..ข้าโดนเจ้าหลอกเข้าให้เต็มเปา เสียแล้ว..เวรเอ้ย” หมาป่าร้องตะโกนก้อง พร้อมกับออกวิ่ง เพื่อหนีสุนัขล่าเนื้อจนสุดฝีเท้า “สมน้ำหน้าตัวข้าเอง ก็ข้าเป็นเพียง หมาป่า มีหน้าที่เพียงเห่าหอน และ จับสัตว์กินเป็นอาหารเท่านั้น แต่นี่กลับเผยอหน้ามานั่งเป่าปี่น่ะสิ สมควรอย่างยิ่งแล้วที่ข้าจะ ต้องวิ่งหนีและหิวโหยเหมือนเดิม....โฮ โฮ ๆๆๆๆ”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

       “การกระทำสิ่งที่ไม่ใช่ภารกิจและเป็นวิสัยของตนนั้น ย่อมเป็นต้นเหตุที่จะทำให้เสีย ผลประโยชน์ของตนเองได้เหมือนกัน” ...

แหล่งที่มาของข้อมูล : http://sukumal.brinkster.net/isoppu/fuie_okami/kaguya01.html