สิงโตโลภมากกับกระต่ายป่า

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.net/isoppu/liontousagi/orokalion01.jpg

ที่กลางป่าใหญ่ สิงโตหิวโซตัวหนึ่งเดินหาเหยื่อของมันไปเรื่อย ๆ ด้วยความหิว
แล้วขณะนั้น มันก็ได้มองไปเห็นกระต่ายป่าตัวหนึ่งเข้า
" ช่างน่ากินเหลือเกินเจ้ากระต่ายเอ๋ย "
มันวิ่งตามกวดกระต่ายป่า ตัวนั้นไปจนทัน แล้วตั้งท่าจะจับกระต่ายตัวนั้นกินทันที

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.net/isoppu/liontousagi/orokalion02.jpg

แต่แล้ว ! ในขณะเดียวกันนั้น ก็เกิดได้มีกวางตัวงามตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา
" อ๊ะ...นั่นมันกวางนี่ เจ้ากวางตัวนั้น มันน่าจะเป็นอาหารมื้อใหญ่ของฉันมากกว่า" สิงโตรำพึง ดังนั้น มันจึงปล่อย ให้กระต่ายหนีไป แล้วตัวมันเองก็ออกวิ่งกวดกวางไปทันที แต่กวางตัวนั้นสิมันวิ่ง หนีได้เร็วมาก เร็วเสียจนในไม่ช้า มันก็วิ่งลับสายตาหายไป สิงโตเมื่อหมดหวังที่จะตามกวางและกินได้ มันก็พูดว่า "ฉันจะกลับไปกินกระต่าย ดีกว่า"

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.net/isoppu/liontousagi/orokalion03.jpg

แต่เมื่อมันกลับมาในที่ ๆ ที่มันได้ต้อนกระต่ายจนจนมุมเมื่อสักครู่นี้ มันก็ได้พบว่า ไม่มีกระต่ายเสียแล้ว
"โธ่เอ๋ย ไม่น่าเลยฉันน่า จะกินกระต่ายเสียตั้งแต่แรก.."
สิงโตคร่ำครวญ
"นี่เป็นเพราะฉันโลภมากเกินไป ผลสุดท้ายก็เลยไม่ได้ กินอะไรเลยสักอย่าง"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
       คนที่ฉลาดจะต้องรู้จักพอ ในสิ่งที่ตนมีอยู่.............

แหล่งที่มาของข้อมูล : http://sukumal.net/isoppu/liontousagi/orokalion01.html