นกกากับเหยือก

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.net/isoppu/oriko_karasu/oriko_karasu01.jpg

มีอยู่ในหน้าร้อนของวันหนึ่ง ด้วยปีนี้เป็นปีที่มีอากาศที่ร้อนมากอย่างแท้จริง ความร้อน ได้ผ่านต่อเนื่องกันมาหลายวัน พระอาทิตย์ฉายแสงที่แรงกล้าไปทั่ว ทุกหนทุกแห่ง ดังนั้นน้ำในลำห้วย ในบึง จึงแห้งผากจนเกือบเรียกได้ว่าไม่มีน้ำหลงเหลืออยู่ เลยสักน้อยนิด ฝูกกาซึ่งก็มีแม่และลูก ๆของมัน ทั้งหมด 7 ตัวได้พยายามบินหา น้ำด้วยความกระหายไปทั่วทุกหนทุกแห่ง พวกลูกการ้องบอกแม่ของมันว่า " แม่จ๋า...กระหายน้ำเหลือเกิน นี่พวกเราจะทำยังไงกันดี " แม่กาเมื่อเห็นลูก ๆ ร้องด้วยความกระหายอย่างนั้น...มันได้ระลึกถึงในที่บางแห่งขึ้นมาได้ บางทีที่นั่นอาจจะพอมีน้ำให้ดื่มกินกันก็อาจเป็นได้ มันจึงได้บอกกับพวกลูก ๆว่า " หิวน้ำมาก หรือลูก ถ้าอย่างนั้น ก็บินตามแม่มาทางนี้ก็แล้วกัน "

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.net/isoppu/oriko_karasu/oriko_karasu02.jpg

ในครั้งหนึ่งแม่กาได้เคยเห็นพวกมนุษย์กำลังทำการตักน้ำกันที่บ่อน้ำบาดาลแห่งหนึ่ง และตอนนี้มันก็นึกขึ้นได้ถึงสถานที่ ๆ แห่งนั้น " แม่จะพาเธอไปที่บ่อน้ำบาดาลที่แม่เคยได้เห็น แล้วลูก ๆ ก็จะได้กินน้ำแก้กระหายกันได้อย่างแน่นอนเชื่อแม่สิ " ดังนั้นพวกมันจึงพากันบินไปที่ นั่นซึ่งอยู่ใกล้ ๆกับทุ่งนาแห่งหนึ่ง และเมื่อมันทั้งหมดบินมาถึงที่หมายแล้ว ก็พบว่าที่ใกล้ ๆ กับบ่อน้ำบาดาลนั้นมีเหยือกน้ำขนาดใหญ่ใบหนึ่งตั้งอยู่ และที่ก้นของเหยือกน้ำใบนั้นได้มี น้ำขังอยู่ด้วย แต่ว่าพวกมันไม่สามารถที่จะเอา จงอยปากยื่นลงไปกินน้ำในเหยือกนั้นได้ " แม่จ๋า...จงอยปาก ยื่นลงไปไม่ถึงก้นเหยือก, ทำยังไงถึงจะกินน้ำได้ล่ะ?..."

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.net/isoppu/oriko_karasu/oriko_karasu03.jpg

ลูกการ้องบอกแม่ของมัน แม่กาก็ได้แต่สั่นหัวด้วยจนปัญญาเป็นที่สุด แต่แล้วในขณะนั้นก็ได้มีลูกกา ตัวหนึ่งในฝูงซึ่งจะเป็นด้วยความที่มัน กระหายน้ำเป็นอย่างมากนั่นเอง มันเกิด นึกโมโหขึ้นมาและได้บินไปคาบเอาหินก้อนหนึ่งด้วย จงอยปาก แล้วขว้างลงไปในเหยือกใบนั้น แม่กาเมื่อได้เห็นดังนั้น จึงได้รีบบอกกับพวกลูก ๆ ว่า " ใช่แล้ว....ลูกทำอย่างนั้นช่วยกันเอาก้อนหินใส่ลงไป ในเหยือกอย่างที่เจ้าตัวเล็กมันทำ เท่านั้นเอง แล้วน้ำก็จะเอ่อสูงขึ้นมาจนถึงปากเหยือก เร็ว..บินไปคาบเอาก้อนหินมาใส่ลงไปให้มาก ๆ จนกว่าแม่จะบอกว่า พอ... เร็ว ๆ ลูก "

แหล่งที่มาของรูปภาพ : http://sukumal.net/isoppu/oriko_karasu/oriko_karasu04.jpg

พอจบคำแม่เท่านั้นพวกลูก ๆ กาก็ช่วยกันบินไปคาบเอาก้อนหิน มาและใส่ลงไปในเหยือก กันเรื่อยๆจนกระทั่ง น้ำในเหยือกนั้นได้เอ่อล้นขึ้นมาจนถึงปากเหยือก " พอแล้วลูก คราวนี้ก็เชิญ พวกเจ้าดื่มน้ำกันได้แล้ว..ตามสบายลูก " แม่กาพูดบอกกับพวกลูก ๆ ของมัน จึงเป็นด้วยเหตุนี้ นกกาและลูก ๆของมันจึงได้มีน้ำดื่มอยู่เป็นเวลานานเลยทีเดียว

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า... ถ้ามีความพยายามเพียงพอ ก็จะสามารถทำในสิ่งที่เห็นว่ายากนั้นสำเร็จได้เหมือนกัน

แหล่งที่มาของข้อมูล : http://sukumal.net/isoppu/oriko_karasu/orikokarasu01.html