ทศชาติชาดกสิบชาตินั้น หมายถึง บารมีที่พระโพธิสัตว์ได้บำเพ็ญ ๑๐ ประการในชาติต่างๆ ดังนี้

 ๑. พระเตมีย์ บำเพ็ญเนกขัมมบารมี คือ การออกบวช

 ๒. พระมหาชนก บำเพ็ญวิริยะบารมี คือ สำแดงความเพียรอันแรงกล้า

 ๓. พระสุวรรณสาม บำเพ็ญเมตตาบารมี คือ ความมีเมตตาจิตต่อทุกสรรพชีวิต

 ๔. พระเนมิราช บำเพ็ญอธษฐานบารมี คือ รักษาความประพฤติโดยชอบ

 ๕. พระมโหสถ บำเพ็ญปัญญาบารมี คือ มีปัญญาอันลำเลิศและประพฤติชอบด้วยปัญญานั้น

 ๖. พระภูริทัตต์ บำเพ็ญศิลบารมี คือ การรักษาอุโบสถศิล

 ๗. พระจันทกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี คือ มีความอดทนเป็นที่ตั้ง

 ๘. พระนารท บำเพ็ญอุเบกขาบารมี คือ กรรมของการทำดีย่อมได้ดี ทำผิดบาปย่อมได้ชั่วเป็นผล

 ๙. พระวิธูร บำเพ็ญสัจบารมี คือ ถือความสัตย์ยอมสละชีวิตได้

๑๐. พระเวสสันดร บำเพ็ญทานบารมี คือ บริจาคทานประกอบคุณความดีโดยไม่ท้อถอย

  พุทธศาสนิกชนสมัยโบราณจำเป็นต้องรู้เรื่องของทศชาติชาดกนี้อย่างขึ้นใจ จึงนำอักษรย่อของแต่ละชาติมาเรียงกันให้รู้อันดับของบารมี  คือ เต ช สุ เน ม ภู จ นา วิ เว หรือ หัวใจพระเจ้าสิบชาติ นั่นเอง