ห้ามลบ ขอให้เจ้าของผลงานประกวด แก้ไขข้อมูลได้จนถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2551 เวลา 23.30 น.
หากเลยกำหนดเวลาดังกล่าวแล้ว ท่านเข้ามาแก้ไขข้อมูล ถือว่าโมฆะในการพิจารณาได้รับรางวัล
ซึ่งระบบของ Thaigoodview สามารถตรวจสอบได้ว่า ผลงานแต่ละชิ้น มีการแก้ไขเวลาใดบ้าง
ครูพูนศักดิ์ สักกทัตติยกุล

แมวที่อยากจะเป็นเจ้าสาว

มีมี่ นางแมวสาวตัวหนึ่ง ขณะที่มันกำลังไล่จับหนูอย่างเพลิดเพลินตามนิสัยและสันชาติญาณดั้งเดิมที่ สืบทอดต่อ ๆกันมาจนเข้าไปในสายเลือด ซึ่งลบไม่ได้ของพวกแมว อยู่ในที่ที่แห่งหนึ่ง ขณะที่มันกำลัง เอื้อมมือเพื่อจะจับหนูตัวหนึ่งกินอยู่นั้น มันเผอิญเหลือบไปเห็นชายหนุ่มรูปงาม หน้าตาดีคนหนึ่งเข้า " โอ๊ะ... ทำไมถึงหล่ออย่างนี้นะ " เพียงแค่เห็นเป็นครั้งแรกเท่านั้น มันก็เกิดตกหลุมรัก และหลงไหลในตัวชาย หนุ่มผู้นั้นเข้าให้อย่างจัง เหมือนโดนนะจังงังเข้าให้เต็มเปาเลยทีเดียว

" นี่ถ้าฉันเป็นมนุษย์แล้วละก็ จะต้องได้แต่งงานกับชายหนุ่มสุดหล่อคนนั้นอย่างแน่นอน " นางแมวสาวเฝ้า ครุ่นคิด ถึงแต่ชายหนุ่มอยู่แต่อย่างเดียว จนไม่เป็นอันกินอันนอน ดังนั้นนางแมวสาวจึงตัดสินใจไปหา เทพธิดาแล้วอ้อนวอน อย่างน่าสงสารว่า " ได้โปรดเถิดเทพธิดาผู้มีฤทธิ์ ขอให้ท่านได้โปรดเมตตา เสก ให้หม่อมฉันกลายเป็นมนุษย์ด้วยเถิดเพคะ หม่อมฉันหลงรักชายหนุ่มผู้นั้นอย่างเหลือเกิน " เทพธิดาจึง เสกให้ มีมี่นางแมวสาวกลายเป็นมนุษย์ และบอกกำชับกับมีมี่ว่า " เป็นคนแล้วก็จะต้องทำทุก อย่างแบบคนด้วยนะมีมี่ เจ้าจะต้องใช้ชีวิตแบบคนจริง ๆห้ามลงลืมเป็นอันขาด "

 เมื่อนางแมวสาวมีมี่ได้กลับกลายเป็นคนแล้วก็ได้สมรักและได้แต่งงานกับชายหนุ่มรูปงามที่นางตกหลุมรักคน นั้นทันที และด้วยมีมี่นั้นสวยงามบาดตาบาดใจยิ่งนัก ชายหนุ่มให้เป็นแสนที่จะดีใจที่ได้ภรรยาที่สวยงาม จึงพามีมี่ไปอาศัยอยู่ที่บ้านของตนอย่างมีความสุขเรื่อยมา

แต่เมื่อได้มาอยู่ด้วยกันแล้วแทนที่จะมีความสุข มีมี่กลับยังคงไม่ละทิ้งสันดานเดิมซึ่งเป็นแมวของนางเลย สักนิด คือวัน ๆนางจะเอาแต่นอนจับเจ่าอยู่อย่างนั้น วันทั้งวันจะนอนอย่างเดียว ไม่ได้หยิบฉวยหรือนึกจะทำ อะไรสักอย่าง เรื่องการกินและการเรือนก็ไม่ยอมแตะต้อง ชายหนุ่มผู้สามีให้เป็นแสนที่จะเบื่อหน่าย กับความขี้เกียจของภรรยาอย่างมาก " ที่แท้ก็เป็นผู้หญิงที่เกียจคร้านสันหลังยาวเสียจริง ๆ " เทพธิดา ซึ่งคอยส่องทิพเนตรมามองดูนางแมวสาวมีมี่อยู่เสมอ จึงเกิดพิโรธที่มีมี่ไม่ยอมละทิ้งสันดานเดิมของแมว

แต่เทพธิดาก็ยังคิดที่จะให้โอกาศกับมีมี่อีกสักครั้ง ด้วยการที่จะลองใจดูอีกทีให้แน่ใจว่ามีมี่ยังคงไม่ลืมชาติ กำเนิดซึ่งเป็นแมวนั้นจริง ๆหรือเปล่า เทพธิดาจึงได้บรรดาลให้หนูตัวหนึ่งวิ่งเข้าไปในบ้าน ซึ่งขณะนั้นมีมี่ กำลังพรอดรักอยู่กับผู้เป็นสามี อย่างหวานชื่น ครั้นเมื่อมีมี่มองเห็นหนูวิ่งผ่านหน้าไปเข้าเท่านั้น นางก็ สวมวิญญาญนักล่าขึ้นมาทันที นางกระโดดเข้าตะครุบหมายจะกินหนูทันทีเหมือนกัน นางร้องคำราม " เมียว ๆหนูตัวอ้วน ช่างน่ากินเหลือเกิน "เทพธิดาจึงด้วยความโกรธ " ในที่สุดในหัวใจและจิตใจของเจ้า ก็ยังคงไม่สามารถที่จะละทิ้งความเป็นแมว สัญชาติญาณของแมวอยู่อย่างเดิมนั่นแหละ..มีมี่...เราขอสาป ให้เจ้ากลับไปเป็นแมวอย่างเดิมของเจ้า แต่บัดนี้..."

" อ๊ะ..โธ่ ๆๆ...ที่แท้มีมี่...ก็เป็นแมวตัวหนึ่งน่ะหรือนี่..โธ่ ๆๆ " ชายหนุ่มให้เป็นเศร้าโศรกเสียใจ ร้องให้คร่ำครวญ เพราะรักและเสียดายมีมี่ที่ต้องจากไป...เทพธิดานึกสงสารชายหนุ่มอย่างมาก จึงดลบรรดาลให้ชายหนุ่มไป พบรักกับหญิงสาวที่เป็นคนจริง ๆนางหนึ่ง และแต่งงานอยู่กินกันอย่างมีความสุข...ส่วนมีมี่นั้น เมื่อนาง ได้กลับมาเป็นแมวอีกครั้ง ก็ได้พบรักกับแมวหนุ่มตัวหนึ่งเข้า และออกลูกออกมาหลายตัว มีมี่และลูก ๆมี ความสุขตามภาษาแมวกับการเที่ยวไล่จับหนูกิน ไปตามที่ต่าง ๆอย่างมีความสุข

 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

       จงพอใจในสิ่งที่ตนเป็นอยู่ดีที่สุดแล้ว