กุหลาบมอญ

“… เที่ยวชมแถวขั้นรุกขชาติ                ดอกเกลื่อนดกกลาดหนักหนา

                                     กาหลงกุหลาบกระดังงา                      การะเกดกรรณิการ์ลำดวน …”

วรรณคดี :  “ รามเกียรติ์ ”

ผู้ประพันธ์ : พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก 

ชื่อพฤกษศาสตร์   :   Rosa damascema, Mill.

ชื่อสามัญ                :   Damask Rose , Persia Rose, Mon Rose

ชื่อวงศ์        :   Rosaceae 

         กุหลาบมอญเป็นไม้ดอกประเภทไม้พุ่มผลัดใบ   ลำต้นตั้งตรง   กิ่งก้านมีหนาม   พุ่มสูงประมาณ ๒ - ๓ เมตร   อายุยืน   แข็งแรง   เป็นไม้ที่ต้องการแสงแดดจัดอย่างน้อยวันละ ๖ ชั่วโมง   จึงควรปลูกในที่โล่งแจ้งแต่ควรเป็นที่อับลม   ขึ้นได้ในดินที่มีความอุดมสมบูรณ์พอ   ชอบน้ำ   แต่ไม่ชอบน้ำขัง   ดินจึงต้องระบายน้ำได้ดี   ชอบอากาศร้อนในตอนกลางวัน   และอากาศเย็นในตอนกลางคืน   กุหลาบมอญนี้ถือได้ว่าเป็นกุหลาบพื้นเมืองของไทย

         ใบเป็นใบประกอบชนิดขนนก   มีหูใบ ๑ คู่   มีใบย่อย ๓ - ๕ ใบ   ในก้านช่อใบหนึ่ง ๆ ใบจัดเรียงแบบสลับ   ใบมีสีเขียวเข้มเป็นมัน   มีรอยย่นเล็กน้อย   ขอบใบเป็นจักละเอียด   เส้นกลางใบด้านท้องใบมีหนามห่าง ๆ

         ดอกมีลักษณะค่อนข้างกลม   กลับดอกเรียงซ้อนกันหลายชั้น   วนออกนอกเป็นรัศมีโดยรอบ   ดอกมีสีชมพูอ่อน   สีชมพูเข้ม   ดอกมักออกเป็นช่อ   ทางปลายกิ่ง   กลีบดอกมีลักษณะปลายแหลมเรียว

         การขยายพันธ์ใช้วิธีตอนกิ่ง