ในสมัยก่อนเครื่องทองลงหินนั้นได้รับความนิยมจากคนไทยเป็นจำนวนมากจนกระทั่งผลิตไม่ีทันทำให้มีผู้ผลิตผลิตของเรียนแบบจากทองเหลืองที่ปั้มหล่อด้วยเครื่องจักรขึ้นมาตีตลาดด้วยราคาที่ถูกกว่าและผลิตได้จำนวนมากกว่า ในปัจจุบันนี้การผลิตเครื่องทองลงหินได้มีการพัฒนารูปแบบใหม่ ๆ นอกเหนือจากรูปแบบเดิมนอกจากนี้มีการผลิตในรูปแบบที่นำเอาเทคโนโลยีอันทันสมัยเข้ามาด้วยเหตุนี้การผลิตเครื่องทองลงหินแบบโบราณกลับเสื่อมถอดด้วยขาดผู้รู้และผู้ชำนาญในการสืบทอด                         ในปัจจุบันนี้การทำเครื่องทองลงหินมีผู้ผลิตอยู่เพียงแห่งเดียว ในบ้านบุคือ บ้านเจียม แสงสัจจา  และมีช่างผู้ผลิตไม่กี่รายที่ยังคงทำเครื่องทองลงหินอยู่ ซึ่งช่างรุ่นนี้จะเป็นช่างชุดสุดท้ายทั้งนี้เนื่องจากงานบุนั้นเป็นงานหนักและยากลำบาก ดังนั้นอาชีพและภูมิปัญญานี้อาจจะหมดไปจากบ้านบุและสังคมไทยไปในไม่ช้านี้  และคงจะเหลือเป็นตำนานที่เล่าขานถึงเรื่องราวความรุ่งเรืองของงานช่างฝีมือและภูมิปัญญาไทยที่เคยเกิดขึ้นในละแวกคลองบางกอกน้อยเท่านั้น

              <