ศิลปหัตถกรรมไทย

   เครื่องทอง เป็นสินแร่ที่มีราคาและมนุษย์นิยมนำมาใช้เป็นวัตถุในการแลกเปลี่ยนความสำคัญของทองเกิดจากการที่มีค่าสูงไม่เปลี่ยนแปลงไปตามปัจจัยต่าง ๆ มากนักมีคตวามสวยงามมีสีเหลืองสว่างสดใสปละมีประกายสุกปลั่งเสมอไม่เป็นสนิมมีความอ่อนเหนียวจนสามารถนำมาตีเป็นแผ่นบางมาก ๆ ขนาด 0.000005 นิ้วได้และเป็นโลหะที่ไม่ละลายในกรดชนิดใดแต่จะละลายได้อย่างช้า ๆ ในสารละลายผสมระหว่างกรดดินประสิวกับกรดเกลือกระบวนการในการทำเครื่องทองในอดีตมีหลายวิธีแตกต่างกันออกไปตามแต่เทคนิคหรือวัสดุอุปกรณ์ที่นำมาใช้ ดังนี้คือการหุ้ม การปิด(การลงรักปิดทอง) การบุ การดุน การหล่อ การสลัก การาไหล่หรือกะไหล่ การคร่ำ เป็นต้น เครื่องทองที่นิยมทำกันมักเป็นวัตถุเกี่ยวกับของสำคัญ และมีค่าเช่น เครื่องราชูปโภค เครื่องยศ เครื่องใช้สอย เครื่องประดับ เครื่องพุทธบูชา เครื่องประกอบ พิธีกรรมทางศาสนา พระพุทธรูป พระพิมพ์ แผ่นทองจารึก(สุพรรณบัฏ) ฯลฯ