คำบอกเล่าของนักท่องเที่ยว

        เช้าวันนี้ตะเกียกตะกายตื่นตั้งแต่ยังไม่หกโมงเช้า ทั้งๆที่เมื่อคืนนี้กว่าจะหลับสนิทนิทราก็ปาเข้าไปเกือบตีสอง  มัวแต่โอ้เอ้ เมาขี้ตากว่าจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็หกโมงครึ่ง ได้เวลาไปเข้าคิวซื้อตั๋วชมตึกแฝดแล้วค่ะ ขืนชักช้ากว่านี้ตั๋วหมดอดดู จะเสียค่าเครื่องบินไปเปล่าๆ เราจึงรีบเดินออกจากที่พัก  

       เวลาบ้านเค้า หกโมงครึ่ง ...บ้านเราก็ตีห้าครึ่ง ยังมืดๆอยู่เลย!! เดินไปได้สักห้านาทีก็เจอกับนักท่องเที่ยวที่มีจุดประสงค์เดียวกันกับเราอีกหกเจ็ดคน ค่อยอุ่นใจขึ้นมาหน่อยกว่าจะเข้าไปในตัวอาคารเปโตนาสทวินทาวเวอร์ ได้ก็เกือบจะเจ็ดโมงเช้า เพราะต้องเดินอ้อม ด้วยเค้ากั้นรั้วสำหรับการแข่งขันจักรยาน จึงเปิดให้เข้าได้เพียงช่องทางเดียวเราคิดว่ามาเช้าแล้ว แต่ก็ยังมีคนที่มาเช้ากว่าเราอีก บางคนก็นั่งหลับรอคิว!!เปิดให้เยี่ยมชมตั้งแต่เวลา 09.00 น. - 21.00 น. ในวันอังคาร - วันอาทิตย์ ปิดวันจันทร์ จำหน่ายตั๋วตั้งแต่เวลา 08.30 น. อัตราค่าตั๋ว ผู้ใหญ่ต่างชาติคนละ 80 ริงกิต(ประมาณ แปดร้อยบาท)เด็กต่างชาติคนละ 30 ริงกิต คนมาเลย์เอง ผู้ใหญ่คนละ 25 ริงกิต เด็กมาเลย์คนละ 12 ริงกิต  

         เผลอยืนอ่านบอร์ดเดี๋ยวเดียว หันกลับมาอีกที มีคนมารอคิวเยอะขึ้นมาก  แปดโมงกว่าๆพนักงานมาแจกบัตรคิวสีเหลือง เรายืนอยู่เป็นลำดับที่ประมาณสิบ แต่ได้คิว "046" เวลาผ่านไปอีกสักครู่ มีพนักงานอีกคนมาถามว่า เรามาจากประเทศไหนและจะซื้อตั๋วกี่ใบ เค้าจดบันทึกและให้เราถือไว้แปดโมงครึ่งเริ่มเดินตามคิวเข้าไปซื้อตั๋ว ลูกสาวรีบยื่นบัตรคิวและโน้ตให้พนักงานขายตั๋ว เค้าถามย้ำเราอีกว่ามาจากประเทศไหน พอลูกสาวตอบว่าประเทศไทย เค้ายิ้มและพูดว่า "สวัสดีค่ะ" ชื่นใจ น่ารักเป็นที่สุดนะคะ  ลูกสาวบอกเค้าว่าซื้อตั๋วสองใบ สำหรับตัวเองและคุณแม่ เค้าหันมามองหวานหวาน แล้วถามว่าอายุเท่าไหร่  พอหวานหวานบอกอายุ เค้าบอกว่าลดให้ครึ่งราคาจาก 80 เหลือ 40 ริงกิตค่ะ  เฮ !!! โห...อะไรจะดีปานนั้น ...เค้าพูดต่ออีกว่า หวานหวานเป็น "SENIOR CITIZEN" เป็นผู้อาวุโส เป็นผู้สูงวัย..OLDSTERค่ะ !!!!!  

          เมื่อได้ตั๋วแล้วก็ไปยืนเข้าคิวรับบัตรผู้เข้าชมเพื่อแขวนคอ...ไม่ได้ถูกแขวนคอนะคะ :)  บัตรนี้มีหลายสี จ่ายตามรอบเวลาที่เข้าชม เราได้เข้าชมเป็นชุดแรก เวลา 9.00 น. ได้บัตรสีแดงค่ะจากนั้นก็ผ่านการตรวจเพื่อรักษาความปลอดภัย เหมือนที่สนามบินเลยค่ะ  ก่อนจะถึงลิฟต์ มีสาวสวยออกมากล่าวต้อนรับแบบ "ตามองเรา แต่เท้าไม่ติดดิน!!"เราสามารถเดินทะลุผ่านตัวหล่อนไปได้เลย!! จุดหมายคือ เราจะขึ้นลิฟต์ไปยัง SKYBRIDGE (สะพานลอยฟ้า) ซึ่งตั้งอยู่ที่ชั้น 41 - 42  

         ลิฟต์เคลื่อนตัวเร็วมาก นิ่งและเงียบสนิทจนเราไม่รู้สึกอะไรเลย  เมื่อออกจากลิฟต์...หืมมม...เจอแสงสาดใส่แบบเต็มๆตาทำให้ไม่แน่ใจว่า เจ้าหน้าที่ชายที่มากล่าวต้อนรับและแนะนำ SKYBRIDGE นั้นมีชีวิตจริงๆหรือเป็นเพียงภาพลวงตา เจ้าหน้าที่ท่านนี้ เป็นมนุษย์มีลมหายใจจริงๆค่ะ แถมยังตอบข้อสงสัยได้อย่างชัดเจนที่นี่เคยใช้เป็นฉากในหนังฮอลลีวูดเรื่อง Entrapment มาแล้ว สะพานลอยฟ้านี้มีความยาว 58.44 เมตรถูกออกแบบภายหลัง  เพื่อเชื่อมห้องโถงระฟ้า (Sky-Lobby) ระหว่างสองตึก คล้ายเป็นภาพประตูสู่ “มาเลเซียใหม่” อย่าง ชัดเจน 

ขอขอบคุณ   

ที่มาของคำบอกเล่า : http://www.oknation.net/blog/warnwarn/2013/01/27/entry-1

สารบัญ

Page 1 : ทักทาย

Page 2 : ข้อมูลทั่วไป

Page 3 : ตึกปิโตรนาส

Page 4 : บริษัทปิโตรนาส

Page 5 : คำบอกเล่าจากนักท่องเที่ยว

Page 6 : The Petronas Towers

 Page 7 : 双子塔

Page 8 : รูปภาพของตึกแฝด ปิโตรนาส

Page 9 : วิดิโอตึกปิโตรนาส

 Page 10 : ผู้จัดทำ QR code