1.  การตอบโต้

คนมีปมด้อยมักชอบโต้เถียง
แต่คนไม่โต้เถียง บางทีก็เพราะมีปมด้อย
คนอวดดีมักชอบตอบโต้
แต่ผู้ไม่ตอบโต้ บางทีก็ไร้ดีจะอวดเหตุผลของการตอบโต้
ต้องมิใช่เพื่อความถูกต้อง
แต่เพื่อความเป็นธรรมเป้าหมายของการตอบโต้
ต้องมิใช่เพื่อชัยชนะ
แต่เพื่อปัญญา และสันติผู้ที่ไร้การตอบโต้
ไม่ช้าก็ปัญญาอ่อน
แต่ผู้ที่นิยมการตอบโต้
ก็ใช่ว่าจะดีเด่น
ทั้งนี้ขึ้นอยู่ว่าเขาตอบโต้ เพื่ออะไรสรุปบทความการตอบโต้กันล้วนต่างก็มีเหตุผลของตนเองทั้งนั้นและอีกอย่างการตอบโต้เป็นการทำเพื่อชี้แจงข้อเท็จจริงของตนอีกด้วย 2. กัลยาณมิตรไม่มีใครไม่มีกัลยาณมิตร
ก็สายลมอ่อนละมุนที่ลูบไล้ยามรุ่มร้อน
ก็สายน้ำที่รินหลั่งในยามกระหาย
ก็พื้นดินที่ได้เหยียบย่ำโดยไม่ว่ากล่าว
ก็แสงแดดที่ช่วยขับไล่ความหนาวเย็น
ก็ต้นไม้ที่ให้ความร่มเย็นโดยไม่เรียกร้อง
ก็นกกาที่ขับร้องกล่อมโลกให้คลายเหงา
สิ่งเหล่านี้หรือมิใช่
ที่เป็นกัลยาณมิตรของมนุษย์ทั้งหลายในยามชีวิตผิดหวัง ว้าเหว่
หากแม้มีผู้รู้ใจ
ย่อมได้รับกำลังใจ และคำปลอบโยน
ชีวิตที่มีตนเอง เป็นผู้รู้ใจ
พลาดผิด เผลอไปย่อมสามารถให้อภัย
และตักเตือนตนได้ด้วยดีสรุปบทความทุกคนมีกัลยาณมิตรซึ่งก็คือสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวเรานั่นเองที่อยู่คู่กับเราตลอดเป็นเสมือนสิ่งที่คอยเตือนสติ3.สงสัยและแสวงหาเมื่อมนุษย์สงสัยในสิ่งที่ไม่ควรสงสัย
และไม่สงสัยในสิ่งที่ควรสงสัย
วาระของความลังเลและ และประมาทก็เกิดขึ้นเมื่อมนุษย์หาคำตอบจากสิ่งที่ไม่ควรหาคำตอบ
และไม่หาคำตอบในสิ่งทีควรหาคำตอบ
วาระของความสับสนงมงายจึงเกิดขึ้นชีวิตจะมีสันติสุขได้อย่างไร
นี้แหละคือสิ่งที่มนุษย์ควรสงสัย
และควรหาคำตอบให้ได้กับปัญหานี้คนที่สงสัยมีน้อยแล้ว
ส่วนคนที่แสวงหาคำตอบยิ่งมีน้อยกว่า
ด้วยเหตุนี้โลกและชีวิตจึงใกล้วิกฤตการณ์มนุษย์ที่ชอบสงสัยและแสวงหาคำตอบ
ในสิ่งที่ควรสงสัยและแสวงหาคำตอบเท่านั้น
ที่จะค้นพบความจริงและสันติสุขเที่ยงแท้สรุปบทความมนุษย์กำลังสงสัยหรือแสวงหาแต่สิ่งที่ไม่ได้มีประโยชน์แก่ตนเอง มองข้ามสิ่งที่ดีมีคุณค่าให้น่าค้นหากลับไม่สนใจ  ทำให้เกิดปัญหาตามมา