Home

about us

พระมหากษัตริย์ผู้เป็นแบบอย่างการดำเนินชีวิตแบบพอเพียง

คุณลักษณะของครอบครัวไทยที่พึงประสงค์

คุณลักษณะของเด็กและเยาวชนไทยที่พึงประสงค์

คุณค่าของมนุษย์

ทำอย่างไรจึงจะฝึกตนให้มีศีลมั่นคง

หลักในการคบเพื่อนและคุณธรรมแห่งบัณฑิต

ใครเป็นคนดีที่ควรคบและใครเป็นคนเลวที่ควรหลบ

เพื่อนแท้

เพื่อนกินหาง่าย
เพื่อนตายหายาก

เด็กดี
มนุษย์สัมพันธ์ดี

ผู้ฉลาดย่อมไม่โกรธ
ผู้ที่จะประสบความสำเร็จต้องรู้จักให้อภัย

วัยรุ่นและสัมพัธภาพในชายและหญิง

ตัวอย่างบทกลอนแสดงความรักของวัยรุ่นในปัจจุบัน

คัมภีร์ละกามตัณหาและการผิดประเวณี

ค่าตอบแทนน้ำใจ

ความโลภเป็นบ่อเกิดแห่งหายนะ

สังคมปัจจุบันของไทยและแนวโน้มอนาคต

วัฒนธรรมตะวันตก

ความเป็นคน

ความดีกับความชั่ว

ความโลภเป็นบ่อเกิดแห่งหายนะ

รัก โลภ โกรธ หลง เป็นทักษะพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ มนุษย์ทุกคนเกิดมากับความผิดบาปทุก คนเติบโต และเรียนรู้ขึ้นมาบนพื้นฐานของความเห็นแก่ตัว แต่เมื่อคนเราเป็นส่งมีชีวิตที่ต้องพึ่งอาศัยกันและกัน รวมตัวอยู่ร่วมกันเป็นสังคมจึงเกิดปัญหามากมาย อันสืบเนื่องมาจากความเห็นแก่ตัวและความโลภ

ความโลภ เป็นแรงผลักทำให้มนุษย์ทำร้ายซึ่งกันและกันทำให้เราพลาดในสิ่งที่เราควรได้ควรมีทำให้ โลกนี้ไร้ซึ่งสันติสุขน้อง ๆ เยาวชนไทยต้องใส่ใจและมีมุมมองในการดำรงตนให้พ้นภัยจากความโลภให้ได้ ถ้า ไม่อยากอยู่คนเดียวโดยเพียบพร้อมความร่ำรวยแต่ไม่มีความรัก ความโลภเป็นบ่อเกิดแห่งหายนะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีชายสองคนพี่น้อง กำพร้าบิดามารดาตั้งแต่เด็ก เขาทั้งสองเติบโตมาตาม ยถากรรม และเมื่อโตเป็นหนุ่มจึงตกลงแบ่งทรัพย์สมบัติเท่าที่มีอยู่กัน พี่ชายคนโตแบ่งเอาทรัพย์สินที่มีค่าไปหมด คงเหลือแต่กระท่อมหลังน้อยกับต้นไม้ 2-3 ต้นที่ขึ้นหน้ากระท่อมไว้ให้น้องชาย

น้องชายเป็นคนสุภาพอ่อนโยน เมื่อได้ส่วนแบ่งแล้วก็ไม่ว่ากระไรตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน และต่อมา ก็แต่งงานใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย แต่ก็มีความสุข

วันหนึ่งต้นไม้ที่ปลูกอยู่หน้ากระท่อมก็เริ่มผลิดอกและออกผลให้ได้ชื่นชม แต่ยังไม่ทันจะได้เก็บผลไม้ กินทั้งสองสามีภรรยาก็ต้องผิดหวังเมื่อเห็นนกตัวใหญ่ บินมาเกาะที่ต้นไม้และจิกผลไม้กิน ทั้งสองก็ไม่ว่าอะไร นกจึงเอ่ยถามขึ้นว่า ทำไมท่านมายืนจ้องมองเราอย่างนั้นเล่า?” ได้แต่ยืนมองนกจึงเอ่ยถามขึ้นว่า ทำไมท่านมา มายืนจ้องมองเราอย่างนั้นเล่า?”

"ต้นไม้นี้เป็นของเรา เราเฝ้าดูเอาใจใส่ เพื่อหวังจะได้เก็บกินผลไม้ แต่ทว่าบัดนี้เจ้ากลับมากินมันเสีย" ชายผู้เป็นสามีตอบ

อย่าวิตกไปเลย ผลไม้ทุกผลที่เรากินไป เราตอบแทนท่านเป็นทองคำ พรุ่งนี้ให้ท่านเตรียมถุงมาใส่นะ นกตัวใหญ่ตอบ

วันรุ่งขึ้นนกก็มาจิกกินผลไม้ตามปกติ แล้วก็บินลงมาที่พื้นดินบอกให้ชายหนุ่ม ซึ่งเตรียมกระสอบไว้ แล้วเกาะบนหลังแล้วบินไป ผ่านหุบเหว ทะเลสีเงิน ที่ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน และพอถึงที่แห่งหนึ่งเขาก็พบ ว่าทุกสิ่งรอบตัวล้วนเป็นทองคำ และเพชรนิลจินดา

นกบอกแก่เขาว่า เลือกเอาไปให้จุใจท่านเทิด เขากับมาพร้อมกับทอง และ ของมีค่าค่ามากมายกลาย เป็นคนร่ำรวยสร้างคฤหาสน์หลังโอ่อ่า อยู่ใกล้ ๆ กับกระท่อมหลังเก่าแล้วชวนพี่ชายมาเยี่ยมเยือน พี่ชาย ซึ่งหลัง จากแบ่งสมบัติกันแล้วก็ไม่เคยเจอกันอีกเลยก็เดินทางมาพร้อมกับภรรยา เมื่อมาถึงก็ตะลึงในความร่ำรวย ของน้อง ชายและอิจฉาเมื่อรู้ความจริงที่น้องเล่าให้ฟัง

จึงเอ่ยปากขอแลกบ้านที่ตนมีอยู่กับกระท่อมหลังเก่าฝ่ายน้องชายก็ใจดียกให้ฟรีโดยไม่จำเป็นต้องแลก เปลี่ยนพี่ชายและภรรยาเฝ้ามองที่ใต้ต้นไม้ทุกวัน รอว่าเมื่อไหร่นกตัวใหญ่จะมาเกาะ

จนวันหนึ่งนกตัวใหญ่ก็บินมาจิกกินผลไม้อีกครั้ง

นกเอ่ยถามขึ้นว่า ทำไมท่านมายืนจ้องมองเราอย่างนั้นเล่า?”

ฝ่ายชายจึงตอบนกไปว่า

"ต้นไม้นี้เป็นของเรา เจ้ามากินผลไม้แล้วก็ควรจะตอบแทนเราบ้าง"

"อย่าวิตกไปเลย ผลไม้ทุกผลที่เรากินไป เราจะตอบแทนท่านเป็นทองพรุ่งนี้ให้ท่านเตรียมถุงมาใส่นะ" นกตัวใหญ่ตอบ

แล้วสองสามี ภรรยา ก็เตรียมกระสอบใบใหญ่พิเศษ 2 ใบเพื่อรอการมาของนกในวันพรุ่งนี้ วันรุ่งขึ้นเมื่อนกจิกกินผลไม้แล้วก็พาสามี ภรรยา บินผ่านหุบเขาทะเลสีเงินที่ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เมื่อถึงดิน แดนที่เต็มไปด้วยทองคำ และของมีค่าทั้งสองสามีภรรยาก็กอบโกยทุกสิ่งทุกอย่างลงกระสอบ จนไม่รู้จะใส่อะไรไป ได้แล้วจึงขึ้นขี่หลังนกเพื่อกลับบ้าน

นกใหญ่พาบินมาถึงทะเลสีเงินก็รู้สึกอ่อนแรงลงเนื่องจากทานน้ำหนักไม่ไหว จึงสลัดสิงสามีภรรยา ทิ้งลงสู่ทะเลตายอย่างน่าสงสารพร้อมกับทองคำ และของมีค่า แล้วตั้งแต่นั้นมานกก็จิกผลไม้โดยไม่มีใครมามองอีกเลย

 

จัดทำโดย

นางสาวเฉลิมขวัญ ฉัตรทวีอุดม นางสาวประภัสสร พูลเกษม นางสาวสุทธ์สินี กิจแสงทอง นางสาวเขมจิรา เชษฐ์ชัยอมรกุล

โรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย กรุงเทพมหานคร


จำนวนผู้เข้าใช้งาน
ตั้งแต่วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550

thaigoodview.com Version 13.0
Copyright(c) 2007 www.thaigoodview.com. All rights reserved.