การแสดงละครเวที

       ในการแสดงละครพูดคำฉันท์ในครั้งนี้ เนื่องจากละครพูดคำฉันท์ เรื่อง มัทนะพาธา เป็นส่วนหนึ่งของการเรียนการสอนของรายวิชาภาษาไทย รหัสวิชา ท๔๒๑๐๒ การแสดงละครจัดขึ้นเพื่อให้ผู้เรียนเข้าใจถึงคำประพันธ์ประเภทฉันท์ การเรียนรู้และเก็บรายละเอียดจากวรรณคดีวรรณกรรมมาปรัะยุกตฺใช้ในชีวิตประจำวัน    ดังนั้นจึงมีการนำเอาบทละครมาประยุกต์เล่นละครจริง เป็นการฝึกความกล้าแสดงออก และเป็นการประเมินการอ่าน คิด วิเคราะห์และการเขียนของนักเรียนได้อีกทางหนึ่ง

      “ที่ใดมีรัก ที่นั้นมีทุกข์” เป็นประโยคที่บอกถึงรสของความรักว่ามีทั้งขม ทั้งหวานปนกันไป บางคู่จบลงด้วยรอยยิ้ม แต่บางคู่กลับจบลงด้วยน้ำตาและความผิดหวัง

        ความรักทุกคนคงเห็นว่าเป็นสิ่งสวยงาม แต่ภายใต้สิ่งสวยงามเหล่านั้นกลับซ้อนความเจ็บปวดและบอบซ้ำไว้ภายในอย่างคาดไม่ถึง  แต่มนุษย์โลกเราก็ละทิ้งความรักไม่ได้ซะที เพราะคำว่าความรักนี้เองที่ทำให้มนุษย์ทุกคนดำรงอยู่ในชีวิตได้ทุกวันนี้  ถ้าไม่มีความรักจากใครสักคนเราเองคงไม่มีจุดมุ่งหมายและแรงผลักดันไปทำสิ่งอื่นๆ ได้อย่างแน่นอน

       มนุษย์นิยามคำว่าความรักไว้มากมายหลายล้านความหมาย แต่ใครเลยจะเข้าใจถึงความรักได้อย่างแท้จริง  ใครเล่าจะสัมผัสกับความรักที่บังเกิดขึ้นในหัวใจได้อย่างลึกซึ้ง

       ดั่งละครเวทีเรื่องนี้  มัทนะพาธา ตำนานแห่งดอกกุหลาบ เป็นเรื่องราวที่สะท้อนให้เห็นถึงความรักที่ลงเอยด้วยความผิดหวังของคนทั้งสองคน ที่ถึงแม้จะรักกันมากเพียงใด ฝ่ายหญิงจะรักฝ่ายชายอย่างหมดหัวใจแต่ฝ่ายชายกลับไม่เชื่อใจซึ่งกันและกัน ไม่ไว้ใจผู้ที่ซึ่งตนเรียกว่าคนรัก บทสุดท้ายก็จบลงด้วยความสูญเสีย และเธอก็กลายเป็นดอกกุหลาบที่เสมือนเป็นสิ่งบูชาความรักของตนตลอดไป

       “ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามทำให้โลกเรามีความสุขได้ แต่ความรักกลับมีหนามไว้ทิ่มแทงจิตใจเราให้หม่นหมองได้เช่นกัน”