พระเจ้าโซโลมอนทรงมีชื่อเสียงด้านความมั่งคั่ง
(จากการค้า) จนสามารถอภิเษกกับราชธิดาของอียิปต์ซึ่งเป็นประเทศที่ใหญ่กว่ามากได้
กองค้าขายทางเรือ
ของพระองค์เดินทางติดต่อค้าขายกับฟินิเซียน อียิปต์จนถึงสเปน
ทรงมีรายได้จากการเก็บภาษีในประเทศ และภาษีผ่านทางจากพ่อค้าเครื่องเทศ
สินค้าเข้าสำคัญ
ทรงได้ม้าเส้นด้ายสำหรับทอผ้าลินิน และรถศึกจากอียิปต์
อาณาจักรยูดาห์รุ่งโรจน์สูงสุดในรัชสมัยของพระเจ้าโซโลมอน
สิ้นรัชการนี้แล้วก็เสื่อม
อาณาจักรของพวกฮิบบรูซึ่งรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ครั้งแรกไม่ถึง 100 ปีก็แตกแยก
ความสำคัญของชนชาติฮิบบรู
ชนชาติฮิบบรูหรือยิวสมัยโบราณไม่ปรากฎชื่อเสียงด้านสถาปัตยกรรม
ประติมากรรมหรือวิชาการค้าด้านอื่นๆ เพราะส่วนใหญ่เพียงแต่ลอกเลียนมา
มิได้มีการสร้างสรรค์
สิ่งเดียวที่สำคัญที่พวกฮิบบรูสร้างให้แก่โลก คือ ศาสนา
เป็นผู้ให้กำเนิดศาสนาที่สอนให้เคารพพระเจ้าองค์เดียว (Monotheism)
เป็นศาสนาที่มีพระธรรมคำสั่งสอน
(บัญญัติ 10 ประการ) และสอนให้เลิกงมงายต่อการบูชารูปเคารพ
นักประวัติศาสตร์ถือว่าโลกเป็นหนี้บุญคุณชนชาติฮิบบรู
ในฐานะที่เป็นผู้ให้ของขวัญล้ำค่า
คือ
1. ช่วยทำลายลัทธิศาสนาโบราณของชนบางหมู่บางพวกที่มีพิธีกรรมอันโหดเหี้ยม ป่าเถื่อน คือ การบูชายัญมนุษย์เป็นๆ
2. เป็นครูผู้สอนศาสนาและศีลธรรมจรรยาแก่มนุษย์
3.
เป็นผู้วางรากฐานและให้กำเนิดคริสตศาสนา คือ
โมเสสและพระเยซูคริสต์ คัมภีร์ซึ่งคริสตศาสนาถือว่าเป็นมรดกล้ำค่า คือ “พระคัมภีร์เก่า”
(The Old Testament)