โครงสร้างเศรษฐกิจที่สำคัญ

โครงสร้างเศรษฐกิจจังหวัดเชียงใหม่ แม้จะอาศัยการผลิตภาคเกษตรเป็นหลัก โดยเฉพาะสาขาพืชผล มีพืชเศรษฐกิจสำคัญหลายชนิด เช่น ข้าว กระเทียม หอมหัวใหญ่ ลำไย ลิ้นจี่ ส้มเขียวหวาน ตลอดจนพืชผัก แต่การผลิตภาคนอกเกษตรก็มีความสำคัญมากเช่นกัน โดยเฉพาะในภาคบริการ เนื่องจากเชียงใหม่มีศักยภาพในด้านการท่องเที่ยวสูง จึงทำให้มีนักท่องเที่ยวเดินทางมาเที่ยวเป็นจำนวนมาก ส่งผลอันดีต่อภาวะเศรษฐกิจโดยรวม

จากการที่มีฐานทางเศรษฐกิจสำคัญหลายชนิดทำให้การขยายตัวทางเศรษฐกิจของจังหวัดเชียงใหม่เป็นไปอย่างรวดเร็ว และค่อนข้างมีเสถียรภาพ โดยมีมูลค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมเป็นอันดับสองของภาคเหนือ และเป็นอันดับที่ 28 ของประเทศ ประชากรของจังหวัดเชียงใหม่มีรายได้สูงสุดในภาคเหนือ เฉลี่ยคนละ 60,802 บาทต่อปี

 สภาพเศรษฐกิจโดยรวม มีการขยายตัวประมาณ ร้อยละ 9.7 โดยทั้งจังหวัดมีผลิตภัณฑ์มวลรวม 88,893 ล้านบาท มาจากภาคการเกษตร จำนวน 15,851 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 17.83 และนอกภาคการเกษตร จำนวน 73,042 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 82.17

1. ภาคการเกษตร

  (1) การกสิกรรม

             ประชาชนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพด้านการกสิกรรม มีถึงร้อยละ 80 ของประชากรทั้งหมด มีครอบครัวเกษตรกรประมาณ 260,912 ครอบครัว สำหรับพืชเศรษฐกิจ ที่ทำราบได้ให้แก่จังหวัด ได้แก่ ข้าว กระเทียม หอมหัวใหญ่ ลำไย ลิ้นจี่ ส้มเขียวหวาน และมันฝรั่ง เป็นต้น

             ผลผลิตทางการเกษตรของพืชเศรษฐกิจที่สำคัญในปี 2547 มีมูลค่ารวมทั้งสิ้น 13,679.86 ล้านบาท แบ่งเป็นประเภทข้าว จำนวน 2,888.18 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 21.11 ประเภทพืชไร่(ถั่วเหลือง) 301.08 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 2.20 ประเภทพืชผัก(กระเทียม หอมหัวใหญ่ หอมแดง พริก มั่นฝรั่ง) 5,273.82 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 38.56 ประเภทไม้ผล(มะม่วง ลำไย ลิ้นจี่ ส้มเขียวหวาน) 5,216.78 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 38.14