การค้นคว้าที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสง

1. ฌอง แบบติสท์ แวน เฮลมองท์ (Jean Baptiste Van Helmont)

ในปี พ.ศ. 2191 ( ค.ศ. 1648 )ได้มีการพิมพ์ผลงานของ ฌอง แบบติสท์ แวน เฮลมองท์ (Jean Baptiste Van Helmont) นักวิทยาศาสตร์ชาวเบลเยียม ที่ทำการทดลองอย่างหนึ่งที่น่าสนใจและมีความสำคัญมากทางชีววิทยา โดยปลูกต้นหลิวหนัก 5 ปอนด์ในถังใบใหญ่ที่บรรจุดินซึ่งทำให้แห้งสนิทหนัก 200 ปอนด์แล้วปิดฝาถัง ระหว่างทำการทดลองได้รดน้ำต้นหลิวที่ปลูกไว้ทุกๆ วันด้วยน้ำฝนเป็นระยะเวลา 5 ปี ต้นหลิวเจริญเติบโตขึ้นมาก เมื่อนำต้นหลิวที่ไม่มีดินติดอยู่ที่รากไปชั่งน้ำหนัก ปรากฏว่าต้นหลิวหนัก 169 ปอนด์ 3 ออนซ์ (ตัวเลขนี้ไม่ได้รวมน้ำหนักใบซึ่งร่วงไปแต่ละปี) และเมื่อนำดินในถังไปทำให้แห้งแล้วนำไปชั่งปรากฏว่ามีน้ำหนักน้อยกว่าดินที่ใช้ก่อนทำการทดลองเพียง 2 ออนซ์เท่านั้น

แวน เฮลมองท์ ได้สรุปผลการทดลองว่า น้ำหนักของต้นหลิวที่เพิ่มขึ้น มาจาก น้ำ เพียงอย่างเดียวโดยที่เขาไม่ได้นึกถึง ก๊าซในอากาศ ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยหรือแม้แต่ดิน ความจริงแล้วน้ำหนักของดินที่หายไปนั้นก็เป็นส่วนที่พืชนำไปใช้ในการดำรงชีวิต และจำเป็นต่อการเจริญเติบโต และมีส่วนทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นด้วย

จากการศึกษาทำให้เราทราบว่า น้ำหนักของต้นหลิวที่เพิ่มขึ้นจากเดิม คือ 5 ปอนด์ มาเป็น 169 ปอนด์ 3 ออนซ์นั้น มาจาก น้ำ (ที่รดหรือจากดิน) CO2 จากอากาศ รวมทั้ง แร่ธาตุต่างๆ ในดิน

ในการทดลองดังกล่าว เหตุที่ต้องปลูกต้นหลิวในถังที่ปิดฝา ก็เพื่อว่าเป็นการป้องกัน มิให้ดินหล่นจากถังหรือป้องกันดินไม่ให้เกิดใหม่ จากการร่วงของใบ(ต้นหลิว)ลงไปในถังหลังจากนี้ก็มีผลงานของนักวิทยาศาสตร์อีกหลายคนที่ทำให้ได้รายละเอียดเกี่ยวกับการสร้างอาหารของพืชมากขึ้น

ข้อสังเกต การทดลองของเฮลมองท์ไม่ได้พิจารณาตัวแปรที่ร่วมในการทดลอง ได้แก่ ก๊าซ แสงสว่าง และแร่ธาตุในดิน ทำให้ข้อสรุปมีความบกพร่อง แต่การทดลองก็มีส่วนถูกในบางส่วน