เหตุผลของการจัดหฺมฺรับ     

                  ปลายเดือนสิบอันเป็นระยะเริ่มฤดูฝน  “การอิงศาสภิกษุ”   ด้วยพืชผลที่ยังไม่ได้ปรุงเป็นอาหารคาวหวานสำหรับขบฉันในทันทีที่ขับประเคนนั้น ชาวเมืองมุ่งหมายจะให้เสบียงเลี้ยงสงฆ์ในฤดูกาลอันยากต่อการบิณฑบาต  และเพื่อมิให้ฉันทาคติบังเกิดแก่ทั้งสองฝ่าย  คือสงฆ์ และศรัทธาถวายพืชผักสดแก่สงฆ์      จึงใช้วิธี  “ สลากภัต” คือจัดใส่ภาชนะตกแต่ง  เรียกว่า  “สำรับ” หรือ “หฺมฺรับ”

“หฺมฺรับ”หัวใจของการทำบุญเดือนสิบ

                  ารจัดหฺมฺรับ  เป็นการเตรียมเสบียงอาหารบรรจุในภาชนะเพื่อนำไปถวายพระสงฆ์ในช่วงเทศกาลเดือนสิบ  เป็นการอุทิศส่วนกุศลให้แก่บรรพชน  หรือญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว  ได้นำกลับไปใช้สอยในนรกภูมิ  หลังจากถูกปล่อยตัวมาอยู่ในเมืองมนุษย์ช่วงเวลาหนึ่ง  และต้องถึงเวลากลับไปใช้กรรมตามเดิม  ฉะนั้น  บรรดาลูกหลานก็จะต้องจัดเตรียมสิ่งของเครื่องใช้  อาหาร ฯลฯ มิให้ขาดตกบกพร่องแล้วบรรจงจัดลงภาชนะ  ตกแต่งประดับประดาด้วยดอกไม้ให้สวยงาม  เพื่อทำในสิ่งที่ดีที่สุดให้บรรพบุรุษ  ด้วยใจที่เปี่ยมไปด้วยความรัก  ความผูกพัน  และความกตัญญู