ทรงใช้ศัพท์ ในบางประโยคทรงนำคำศัพท์ที่น่าสนใจที่นอกเหนือกว่าธรรมดามาใช้ได้อย่างเหมาะสม เสนาะทั้งเสียงและคำ รวมทั้งเข้าใจความหมายได้โดยง่าย  เช่น
         ทรงเปิดเรื่องด้วยศัพท์ว่า ในอดีตกาลอันพ้นคณนาวิสัย ทำให้เกิดจินตนาการอันประมาณมิได้ว่า กาลเวลานั้นได้ผ่านมาแล้วยาวนานเพียงใด     

 ทรงใช้คำง่าย  ตรงไปตรงมา เป็นการนำเสนอเรื่องราวให้ได้ถึงแก่นสาระ แต่ทั้งนี้คำง่ายเหล่านั้นกลับเป็นคำที่สามารถสื่อได้อารมณ์ ความรู้สึก   และน้ำเสียงของบุคคลในเรื่อง เช่น
           ตอนที่พระราชาอริฎชนกตรัสแก่พระมเหสีว่า " ยอดรัก  การรบแพ้หรือชนะนั้นไม่อาจรู้ได้  ถ้าพี่มีอันเป็นอันตราย น้องจงรักษาครรภ์ให้ดี "   ตรัสดังนี้แล้วเสด็จกรีธาทัพออกจากพระนคร