พลังงานศักย์

 

      พลังงานศักย์ (Potential energy) คือ พลังงานที่เก็บสะสมไว้ พลังงานถูกสะสมโดยงานที่ต้านแรงที่มากระทำ เช่น แรงโน้มถ่วง หรือแรงของสปริง

พลังงานศักย์โน้มถ่วง

งานที่ทำโดยแรงโน้มถ่วงที่มีค่าคงตัว F ต่อวัตถุที่มีมวล m (เมื่อวัตถุตกลงมาจากระดับเดิมเท่ากับ h) จะเท่ากับ W = Fh = mgh ค่านี้คือพลังงานศักย์โน้มถ่วงของวัตถุ

เขียนได้เป็น

เมื่อ m คือ มวลของวัตถุ, g คือความเร่งโดยความโน้มถ่วง และ h คือความสูงจากระดับอ้างอิง ( m มีหน่วยเป็นกิโลกรัม, g มีหน่วยเป็น เมตรต่อวินาทียกกำลังสอง, h มีหน่วยเป็นเมตร) แต่ในอวกาศ g ไม่ใช่ค่าคงตัว ดังนั้นสูตรจึงต้องอยู่ในรูปปริพันธ์ในกรณีที่วัตถุเป็นทรงกลม (เช่น ดาวเคราะห์) h คือความสูงจากพื้นผิว ปริพันธ์จะมีลักษณะนี้

เมื่อ h 0 คือรัศมีของทรงกลม M คือมวลของทรงกลม และ G คือค่าคงตัวโน้มถ่วง

พลังงานศักย์ยืดหยุ่น

พลังงานศักย์ยืดหยุ่น คือ พลังงานที่สะสมในของแข็งที่เปลี่ยนรูปได้ เช่น สปริง ตามกฎของฮุก กำหนดให้

เมื่อ k คือค่าคงตัวของสปริง มีหน่วยเป็น N/m และ x คือการกระจัดจากตำแหน่งที่อยู่นิ่ง มีหน่วยเป็นเมตร